Очраган юлда, сине күргән, иелгән ул бүген;
Ул шуңар да шатлана бит — чын җүләр түгел диген!
Күргәнең бармы әле Коръәндәге мәдхияңи?
Ул синең васфеңдә: «Ля шәркыйя, ля гарбия»,—ди!
Күк китабының сине белгәнлегенә шаккатып,
Ул хәзер алган «Сабах»тан бер Кәләмулла сатып.
Мәдхияңи — сине мактау сүзен.
Ул синең васфеңдә: «Ля шәркыйя, ля гарбия», — ди! — Ул сине сыйфатлап: Көнчыгышта да юк, көнбатышта да юк, ди.
Кәләмулла — Корьән.
(Чыганак: Әсәрләр: 6 томда/Габдулла Тукай. – Академик басма. 1 т.: шигъри әсәрләр (1904–1908)/ төз., текст., иск. һәм аңл. әзерл. Р.М.Кадыйров, З.Г.Мөхәммәтшин; кереш сүз авт. Н.Ш.Хисамов, З.З.Рәмиев. – Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 407 б.).
