Аккош, Чуртан һәм Кыскыч
Бервакыт Аккош, Чуртан, Кыскыч — өчесе бер йөккә җигелеп, аны алга алып бармакчы булдылар. Болар өчесе дә тиреләреннән чыгарлык булып, көчәнеп тарталар, ләкин йөк һаман да кузгалмый. Бу йөк аларга,…
Бервакыт Аккош, Чуртан, Кыскыч — өчесе бер йөккә җигелеп, аны алга алып бармакчы булдылар. Болар өчесе дә тиреләреннән чыгарлык булып, көчәнеп тарталар, ләкин йөк һаман да кузгалмый. Бу йөк аларга,…
Бүре падишаһ Арысланнан Сарыкларга башлык булырга риҗа итте. Һәм Төлке дустының тырышлыгы аркасында, Бүренең гарзы хале ана Арыслан (сәййидәтес-солтан) аркылы Арысланга җиткән иде. Арыслан, әлбәттә, Бүренең кан эчкүче залимлеген күп…
Тычкан, Арыслан янына килеп, тәгъзим берлә генә, шул якын тирәдә бер агач төбенә ояларга рөхсәт сорады вә диде: «И падишаһ! Син гәрчә урманда иң көчле вә гайрәтле бер зат булсаң…
Без үземезгә кирәк булуы мөмкин булмаган нәрсәне кешегә бик җумартланып бирәмез. Менә шул сүзне куәтләр өчен, монда бер мисал да китерәмен. Бер Төлке, Тавык ояларын актарып, туйганчы ризыкланып, ашаганнан артканын…
Бер Кәҗә бәтие, балалыгы вә яшьлеге илә Бүре тиресен киеп, бакчага сәер итәргә китте. Бу, шул кыяфәте илә бакчага кереп, яшел чирәмнәрдән татымакчы булып, авызын түбән таба сузган гына иде,…
нинди кыяфәтсез, нинди ямьсез бер хайван күренә. Кара әле, аяклары нинди кәкре, кара әле, йөзе нинди килешсез! Әгәр мин шул көзгедә күренгән нәрсәгә аз гына охшасам да, хәсрәтемнән буылып үләр…
Бер Чебен, зур бер Үгезнең мөгезенә кунып, кырдан кайтып килгәндә, аңар үзенең таныш Чебеннәре очрап: «Иптәш» Каян кайтасың болай?» —дип сорагач, Чебен тәкәбберләнеп кенә: «Мин сабан сөреп кайтып киләм», —…
Ишәк Сандугачны күрде дә, аның янына килеп: «Тыңла әле, дустым! Миңа сине, ул сайрарга бик маһир, дип мактадылар. Менә мин үз колагым илә синең тавышыңны ишетмәкче вә яхшы-начарлыгыны үзем хөкем…
Мужикның урманда балта тотып барганын бер яшь Агач күрде дә, Мужикка кычкырып: — И Агай! Зинһар, хәлемә мәрхәмәт итеп, минем тирә-ягымдагы карт Агачларны кисә күр; мин, алар каплап торганга күрә,…
Көтүче, Идел янына утырып, яңагына таянып, үзенең кайтмаска югалган бер малы тугрысында моңланып-моңланып җырлап утыра иде. Бичараның күптән түгел генә бер сөекле Бәрәне Иделгә баткан иде. Көтүченең бу зарларын тыңлап…