Шамун ФидаиГабдулла Тукай

Төн иде, моңнар беләнЧиртеп сазын ул җырлады,Моң белән, хәсрәт беләнТулган иде бар җырлары. Тыңлады урман вә таулар,Тыңлады ай, йолдызы…Шул моңыннан уйга талдыҖир кызы һәм күк кызы. Атты таң әкрен генә…

Өзелгән өмид

Күз карашымда хәзер үзгәрде әшьялар төсе; Сизлә: үтте яшь вакытлар, җитте гомрем яртысы. Күз тегеп баксам әгәр дә тормышымның күгенә, Яшь һилал урынында анда тулган айның яктысы. Нинди дәрт берлән…

Өзелгән өмид

Күз карашымда хәзер үзгәрде әшьялар төсе; Сизлә: үтте яшь вакытлар, җитте гомрем яртысы. Күз тегеп баксам әгәр дә тормышымның күгенә, Яшь һилал урынында анда тулган айның яктысы. Нинди дәрт берлән…

Үкенеч

Электән белгәнем хәлдә кешенең Тышы яхшы, бозыклыгын эченең, Ничек соң мин адаштым изге юлны, Биреп мәлгунь, ходайсызларга кулны?! Нигә мин, алданып ялган көлүгә, Нифакъ иттем үземдәге голүгә?! Нигә булды зыя…

Җәйге таң хатирәсе

(Федоровтан мокътәбәс) Галибанә яктырып, әкрен генә ал таң ата; Моңланып, хәсрәтләнеп, ялкау гына ак ай бата. Бер-бер артлы юк булып, күкләрдә йолдызлар сүнә; Таң җиле куйды исеп, яфраклар аз-аз селкенә.…