Тәләһһеф

Мәлганәт, пычрак вә ялган берлә тулган безнең эч; Бар начарлыктан, бозыклыктан гыйбарәт безнең эш. Шаккатабыз тышкы зиннәтләр, киемнәргә карап; Җан сатабыз әллә нинди вак «тиен»нәргә карап. Керләнә өст-өстенә рух, һич…

Тәрәддөд вә шөбһә

Бер шытырдауны ишетсәм, аузыма җаным килә; Уйлыймын: «Шелтә кыйлырга әллә вөҗданым килә?» Аптырыйм: юк изге эш ятканда да, торганда да; Эш кушарга каршыма һәр дәмдә шайтаным килә. Нәрсә күрдем бу…

Вөҗдан зарары

(«Будильник»тән) Җиңел йөзмәк бу тормыш диңгезендә, Хәвеф юк җиллесендә, җилсезендә. Вәләкин йөкләмә аркаңда вөҗдан, Авыр ул бу йөзүдә кургашындан. Батарсың син, сине ул төпкә тартыр; Бу чын сүз: тыңладисәң, фәһмең…

Өмид

Чыкчы, и фикрем кояшы! Китсен өстеңнән болыт; Бу үлек вөҗданны җанландыр, җылың берлән җылыт! Мин адаштым, тугъры юлга ул торып күндермәсә, Дүрт ягым гыйсъян уты — сүнмәс һич, ул сүндермәсә.…

Өмид

Чыкчы, и фикрем кояшы! Китсен өстеңнән болыт; Бу үлек вөҗданны җанландыр, җылың берлән җылыт! Мин адаштым, тугъры юлга ул торып күндермәсә, Дүрт ягым гыйсъян уты — сүнмәс һич, ул сүндермәсә.…

«Дөньяда торыйммы?» дип киңәшләшкән дустыма

Тормак ярый: бертуктамый ялганласаң, Тугъры сүзле инсаннарга ялганмасаң, Вөҗданыңнан шәйтан төсле тыр-тыр качып, Үзен алдап, башкалардан алданмасаң; Кардәшеңне үз нәфсеңнән алгалмасаң, Ярлыларны бурлаклар дип сангалмасаң, Тик бер ялгыз корсагыңны зурайтырга…