Чыпчыклар һәм Кызылтүш

Мужик тозак белән берничә Чыпчыкларны тотты да, аларга бармак селкеп, шушы рәвешчә шелтәли башлады: «Ә! Ләктеңезме, караклар! Сез җәй буе минем арышымны, борчагымны чүпләдеңез. Мин хәзер сезнең һәммәңезнең муеныңызны борып…

Кәҗә тугърысында

Бер заман йорт кошлары, хайваннары Хуҗаның каршына килделәр бары: — И Хуҗа, безгә ризык биргән Хуҗа! — Дип, сакалын селкетеп сөйли Кәҗә: — Үзеңә мәгълүм, сиңа мин сөт бирәм; Күп…

Күрсәтә

Ай, кеше! Тыштан үзендә изге хасләт күрсәтә, Яхшыга — рәгъбәт, яман эшләргә нәфрәт күрсәтә. Тик Ходай хәзер урынны сайлый ул азмак өчен,— Әһле дөньяга тышыннан истикамәт күрсәтә. Әмре Хак корсак…

Хатыннар хөррияте

(«Сатирикон»нан) – Көям бирмәк өчен хөрлек, азатлыклар хатыннарга; Бөтен фикрем, уем шулдыр, карамый көн вә төннәргә. Бу уйдан кайтасым юктыр, әгәр канлы сугыш булса, Хатыннар ирке угърында үләрмен мин, үлеш…

Су анасы

(Бер авыл малае авызыннан) I Җәй көне. Эссе һавада мин суда койнам, йөзәм; Чәчрәтәм, уйныйм, чумам, башым белән суны сөзәм. Шул рәвешчә бер сәгать ярым кадәрле уйнагач, Инде шаять бер…