Нәүхәчеләр
Борын заманда Мисырда шундый гадәт бар иде: мәсәлән, бер баерак Кеше үлсә, аның җеназасы артыннан ялланган Нәүхәчеләр (Егълаучылар) җибәрәләр иде. Шул Нәүхәчеләр, зыяратка барып җиткәнче һәм кайтканчы, җеназа артыннан бер…
Борын заманда Мисырда шундый гадәт бар иде: мәсәлән, бер баерак Кеше үлсә, аның җеназасы артыннан ялланган Нәүхәчеләр (Егълаучылар) җибәрәләр иде. Шул Нәүхәчеләр, зыяратка барып җиткәнче һәм кайтканчы, җеназа артыннан бер…
— Аллаһе әкбәр! Хаҗи Исмәгыйль Габидин бик суфи кеше иде. Ул үзе генә түгел, аны һәммә кешеләр дә шундый суфи (Суфи — бик динле, изге булып күренергә тырышучы.) вә тәкъва…
И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле! Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы. Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән, Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән.…
Әй бәһале, әй кадерле, әй гөнаһсыз яшь бала! Рәхмәте бик киң аның, һәрдәм таян син Аллага! Йа Ходай, күрсәт, диген, ушбу җиһанда якты юл; Ул — рәхимле; әткәң-әнкәңнән дә күп…
Кайт, и нәфсе мотмәиннәм! Бар, юнәл, кит Тәңреңә; Бирдең аркаңны моңарчы, инде бир бит әмренә. Дустларым, кардәшләрем, сез муллаларга әйтеңез: Бу ике юлны, мине күмгәч, укырлар кабремә. Әһле тәкфир бер…
(Лермонтовның «Молитва» серләүхәле шигыренә тәкълид) Гомернең иң читен, җайсыз, уңгайсыз бер минутында, Әгәр янсам каты хәсрәт вә кайгының мин утында, Укыйм тиз-тиз күңелдән бер гаҗаиб сүрә Коръәннән,— Газаплар мәгънәви бер…
И Тәгалә! Җир йөзеннән алчы бу алтынны, ал, Яндыручы бу мөкаддәс җирне — бу ялкынны ал! Куш мәләкләргә: җиһаныңны тазартсыннар иде, Барча алтынны, җыеп, дүзәхкә атсыннар иде. Сап-сары шәйтаннар анлар…
(Русчадан мокътәбәс) Гафу әйлә, кичер мине, Ходам җаным, Бик еш була кәҗәләнеп җылауларым; Кайсы чакта артык шаян булып китеп, Берчак юктан гына ямансылауларым. Кичрелсәче, Тәңрем, бәгърем әти, әни, Дәү әнием,…