Разил ВӘЛИЕВ Трамвайда

Көтмәгәндә яңгыр түккән өчен, Сүгә-сүгә болыт ертыгын, Чыланудан качып, трамвайга, Болай гына кереп утырдым. Трамвайга кыйбла кирәк түгел, Аңа барыбер, кая барса да… Рельслардан чыгып булмый ла шул,- Китәр идек…

Күл

Көтүче, Идел янына утырып, яңагына таянып, үзенең кайтмаска югалган бер малы тугрысында моңланып-моңланып җырлап утыра иде. Бичараның күптән түгел генә бер сөекле Бәрәне Иделгә баткан иде. Көтүченең бу зарларын тыңлап…