Арыслан илә Тычкан
Тычкан, Арыслан янына килеп, тәгъзим берлә генә, шул якын тирәдә бер агач төбенә ояларга рөхсәт сорады вә диде: «И падишаһ! Син гәрчә урманда иң көчле вә гайрәтле бер зат булсаң…
Мышь и крыса
— Күрше! Син бер шатлык хәбәр ишеттеңме? Мәче Арыслан тырнагына эләккән, ди, — дип, Тычкан йөгереп килеп, Күсегә әйткәч, Күсе: — Шатланма, күз нурым! Әгәр Мәче Арыслан тырнагына якынлашса, бер…