Узган гасыр башында Дәрдемәнднең тормышка фәлсәфи карашын чагылдырган бик тә гыйбрәтле бер шигыре бар: Гасырлар кичте китте… кичте еллар! Нәбиләр, падишалар сөрде дәүран… Гомерләрдер, күчеп кәрван вә кәрван, Килеп кичте…
(Г. Тукайның әйтелмичә калган йөрәк сүзе) Үзсүзләнеп яздым мин сызланып, Карамадым чиргә, бизгәгенә. Канатланып яздым: кан бозланып, Бу дөньяда җаным бизмәвенә. Шөкер, яшәгәндә «тел алмашып», Кайгысын да күрдек, шатлыгын да……
Туган чакта — бөтенебез тигез. Ә үлгәндә? — Белмим ул ягын. Һәрбер аксак нигә Байрон түгел. Һәр саңгырау — түгел Бетховен? Һәр акыллы нигә бөек түгел, Һәрбер батыр — түгел…
Хөрмәтле Габдулла Тукайның бер гасырлык олуг юбилеена багышлыйм. Автор. КАТНАШУЧЫЛАР: Тукай. Сәгать хуҗасы. Апуш. Гүзәл кыз. Зәңгәр күзле шагыйрь. Көләч йөзле шагыйрь. Ак чәчле шагыйрь. Аксакал шагыйрь. Беренче шагыйрь. Икенче…