Әтәч илә Энҗе бөртеге
Чүплек башларында казына торгач, Әтәч ничектер бер Әнҗе бөртеге тапты да үз-үзенә сукранып сөйләргә тотынды: «Энҗе, дигән булалар! Бу Энҗе нинди юк нәрсә! Әгәр бу табылганчы, миңа, казып мәшәкатьләнгәнем өчен,…
Чүплек башларында казына торгач, Әтәч ничектер бер Әнҗе бөртеге тапты да үз-үзенә сукранып сөйләргә тотынды: «Энҗе, дигән булалар! Бу Энҗе нинди юк нәрсә! Әгәр бу табылганчы, миңа, казып мәшәкатьләнгәнем өчен,…
Үзенең үтенүе буенча, падишаһ Каракош Күкегә Сандугач дәрәҗәсен бирде. Инде Күке яңа мәртәбәгә менде. Тәкәбберләнеп кенә бер усакка кунып, үзенең музыкаларын борып җибәреп, Сандугачча сайрарга тотынды. Берзаман, бераз сайраганнан соң,…
Гариф Зарифка карап: «Әйдә, иптәш, бу агачтан чикләвек өзик!» Зариф: «И дустым, ул агач, күрәмсең, ничек биек, кая анда безгә менү! Кая чикләвек ашау!» Гариф: «Көч белән ала алмаган нәрсәне…
Кайсы динсезләрдәдер, Оракул исемендә агачтан ясалган бер мәгъбүд (санәм) бар иде. Бу санәмнең бер гаҗәп хасияте бар иде ки, әгәр бер кеше нинди булса да бер эшкә гакыл таба алмый…
Бер шәһәрдә Мирон исемле бай бар иде. Халык моның хакында: «Гүя бу байның тимер сандыгында миллион булса да, фәкыйрьләргә бер тиен дә бирми…» — дип сөйли иде. Әлбәттә, һәркемнең яхшы…
(Лермонтовка тәкълид) Һич элекке төсле алдыңда түбәнләнмим хәзер; Без ераклаштык, ишет: син — син хәзер, мин — мин хәзер. Инде әмриткән сүзең дә аяте Коръән түгел; Тәмле сүзең яки шелтәң…
Тирләп, эссе көндә койнырга теләп, Бер кеше салкын су алды бер чиләк. Өст-башын салган; вәләкин шикләнә Су салырга тәнгә, чөнки чиркәнә. Бер куя җиргә чиләкне, бер тота; Нишләсен мискин —…
1 Әгәр булса «сөю» ләфзы кочаклау куллар арганчы, Үбү булса әгәр чут-чут, ирен һәм бит кабарганчы, — Гомер дә сөйгәнем юк һәм сөям дип әйтмәмен һич тә; Сөюнең мәгънәсе, минчә,…