Һәрнәрсәнең үз урыны бар

Габдулла, йокысыннан уянды исә, үзенең кием-салымын аннан-моннан эзләргә тотына. Аның бер читеге урындык астында, икенче сыңгары өстәл астында ята. Бүреге карават астында ауный, кәләпүше бүлмәдә үк юк. Габдулла һәр иртә…

Чыпчыклар һәм Кызылтүш

Мужик тозак белән берничә Чыпчыкларны тотты да, аларга бармак селкеп, шушы рәвешчә шелтәли башлады: «Ә! Ләктеңезме, караклар! Сез җәй буе минем арышымны, борчагымны чүпләдеңез. Мин хәзер сезнең һәммәңезнең муеныңызны борып…

Кояш

Җирдәге көннәр, төннәр, ел фасыллары — барчасы да Кояштан киләдер. Иртә белән, Кояш чыкса, якты көн башланадыр. Кич белән, Кояш батса, караңгы төн башланадыр. Кайчан Кояш җәй көне җирне турыдан-туры…

Һава

Балыклар суда мәгыйшәт итәләр. Аларның һәр ягын су каплаган. Инсаннарның да һәр ягы һава белән каплангандыр. Балыкларга һава тавышы, алар селкенмәгәндә яки алар янындагы су тыныч торса, ишетелмидер. Шулай ук…

Су

Табигатьтә һәрнәрсә яхшыдыр. Фәкать су һәрнәрсәдән гүзәлрәктер. Пыяла шикелле саф су үтә күренгүчедер. Андый суның төбендәге көтү-көтү йөзгән балыклар су читеннән дә күренәдер. Су тере: ул ага һәм җил сәбәпле…

Җир

Җир — барча үсемлекләрне, хайваннарны һәм инсаннарны туйдырып торгучыдыр. Орлыктан туган үсемлек иң элек, үзенең кабыгы белән, җирнең туйдыра торган матдәсен имәдер. Аннан соң, әкрен генә башакланып, үз үлчәвендә зураядыр.…

Кызыклы Шәкерт

— Әйдәле, Акбай! Өйрән син, арт аягың берлә тор; Аума, аума! Туп-туры тор, төз утыр, яхшы утыр! — Ник газаплыйсың болай син, мин әле бик кечкенә; Мин туганга тик ике…

Бичара Куян

— И Куян, куркак Куян, йомшак Куян, Моңланасың, нинди хәсрәт, кайгыдан? — И җаным, син яшь бала шул, белмисең; Төште зур хәсрәт, ничек моңланмыйсың. Без икәү: Әткә куян, Әнкә куян,…

Ак Бабай

Бөтен дөнья аппак булып кар яуганда, Ишек алды, урам, түбә агарганда, Аппак булып кайтып килә безнең Бабай, Безгә төрле-төрле уенчык алган да. Шатланышып без әйтәбез: «Рәхмәт, Бабай, Сиңа тагын күп…