Кошларга
Курыкмагыз, кошлар, күреп сез яныгызда мин барын; Мин тимәм сезгә, фәкать сайравыгызны тыңларым. Җырлагыз сез күңлегезгә Тәңре нәрсә салганын; Мылтыгым да юк янымда, юк шулай ук ауларым. Бик тынычлап сайрагыз…
Яңгыр илә Кояш
Кояш әйтте: «Һаман мин яктырырмын Вә бер дә батмамын, янып торырмын». Диде Яңгыр да: «Һәр көнне явармын, Кара җирне юешләр, елгалармын». Кояш каршы диде: «Син бик юешле, Явасың былчыратып һәммә…
Җир йокысы
Кырга ак кардан Юрган ябылган; Җир язга чаклы Уйкуга талган. Ул тормас, йоклар, Кышлар үтмичә, — Кыйбладан кошлар Кайтып җитмичә. Язның айлары, Апрель, майлары, Бик матур сызлып Аткан таңнары; Урман…
Кышка бер сүз
Кит әле син, аксакал кыш! Күр, әнә таудан туры Тәгәридер ул матур кыз — язның алтын фәйтуны. Тиз югал, и Кыш бабай, син ал да тиз кач карт башың, Барыбер,…
Кәҗә белән Сарык хикәясе
Борын заман бер Ир белән Хатын торган, Тормышлары шактый гына фәкыйрь булган; Асраганнар бер Кәҗә берлә бер Сарык, — Болар булган берсеннән дә берсе арык. Әйтә бер көн Ире: «Кара…
Туган авыл
Тау башына салынгандыр безнең авыл, Бер чишмә бар, якын безнең авылга ул; Аулыбызның ямен, суы тәмен беләм, Шуңар күрә сөям җаным-тәнем белән. Ходай шунда җан биргән, мин шунда туган, Шунда…
Бала белән Күбәләк
Бала: Әйт әле, Күбәләк, Сөйләшик бергәләп: Бу кадәр күп очып Армыйсың син ничек? Ничек соң тормышың? Ничек көн күрмешең? Сөйләп бирче тезеп, Табаламсың ризык? Күбәләк: Мин торам кырларда, Болында, урманда;…
Милли моңнар
(«3өләйлүк» көенә) Ишеттем мин кичә: берәү җырлый Чын безнеңчә матур, милли көй; Башка килә уйлар төрле-төрле, — Әллә нинди зарлы, моңлы көй. Өзлеп-өзлеп кенә әйтеп бирә Татар күңле ниләр сизгәнен;…