Кемсәнең әфкярене һич кемсә мәхбүс әйләмәз;
Матлабындан газими һич кемсә мәэюс әйләмәз.
Тәңремезнең әмредер йа безләрә: «Ля тәйәсү!»
Яшь төрек, бәс, мөстәбид йәд иснәмәз, пус әйләмәз.
Парласын шәмсең сәнең; күрмәзсә — әгъма күрмәсен;
Кәүкәбеңне хак сәнең, хәүфитмә, мәнхус әйләмәз.
Ир кеше амалене күңлендә мәкнүз әйләмәз;
Бер шәҗәрдәй, кәндесен бер йирдә мәркүз әйләмәз.
Үл, шәһид үл, мәшһәдең һичкемгә мәгълүм улмасын;
Хак шәһиди һич рия мәсрүр вә мәһзүз әйләмәз.
Кыйл хәзәр, йир вирмә кальбеңдән таләбдән башкая;
Талибелхак максадындан бер тараф күз әйләмәз.
Хак-хәкыйкать әһлене һәр хәлдә мәрдүд әйләмәз,
Батыйли ибталь идәр,— ин шаэ, мәмдүд әйләмәз.
Фәүтидәр кәлди заман, чук сөрмәдин солтаныңыз;
Зыйлле иблиси дә милләт зыйлле мәгъбүд әйләмәз,
Зогъфе хакдин хәүфидеб, сез итдеңезме иртидад?
Тәрке мәсләк сезләри, әлбәттә, мәсгуд әйләмәз.
Юк дәгел, пәк чук дорур бу милләтә тәэсиреңез;
Чөнки һәммәсләкләри тәэсиреңез, тәксиреңез,
Сез рәисе залимани «Йолдыз»а хәбсидеңез,—
Бөйлә ишләр җөмләси дә һәп сезиң тәдбиреңез.
Юлыңызда сез һәмишә сабит улмыш улсаңыз,
Бәнчә, нә мөмкин улырды һич сезең тәкъдиреңез.
Шимди сез ләхдә кадәр мәддахе залим улдыңыз,
Залимә коллык фәкать тәкъриреңез, тәхриреңез.
Хәүфитмә — хәвеф итмә.
Фәүтидәр — фәвет итәр.
Хәүфидеб — хәвеф итеп.
Хәзерге әдәби телдә
Туганнарча үгетләү
Берәүнең уйларын икенче берәү бикләп куя алмас;
Теләгендә нык торучыны беркем өметсез итә алмас.
Тәңребезнең безгә кушуы: «Өметсезләнмәгез!»
Шулай булгач, деспот кулын яшь төрек иснәмәс, үпмәс.
Кояшың яктырсын; сукыр кеше күрми икән — күрмәсен;
Курыкма, синең йолдызыңны Тәңре бәхетсез итмәс.
Ир кеше теләкләрен күңелендә яшереп тотмас;
Үзен бер генә урынга агач кебек беркетеп куймас.
Үл, шәһит бул — шәһит урының билгеле булмасын;
Чын шәһитне икейөзлелек һич тә шатландырмас.
Саклан, күңелеңдә урын бирмә таләптән башкага;
Хаклык теләүче үз максатыннан бүтәнгә күз салмас.
Хаклык үзенә иярүчене һәр хәлдә кире какмас;
Ялганны ялганга чыгарыр, — Аллаһ теләсә, озак яшәтмәс.
Вакыт җитте, солтаныгызның бетәр заманы килде;
Милләт иблис күләгәсен Тәңре күләгәсе ясамас.
Хаклык зәгыйфь дип куркып, юлыгыздан чыктыгызмы?
Тоткан юлны ташлау сезне, әлбәттә, бәхетле итмәс.
Юк түгел, бик күп сезнең бу милләткә тәэсирегез;
Чөнки сезнең фикердәшләрегезнең дә тәэсире күп.
Сез изүчеләр башлыгын «Йолдыз»га ябып куегыз, —
Болар барысы да тик сезнең эшегез.
Әгәр сез тоткан юлыгызда нык торса идегез,
Бу хәлгә төшүегез, минемчә, мөмкин булмас иде.
Хәзер кабергә чаклы сез изүчене мактаучы булдыгыз;
Бөтен сөйләгән, язганыгыз — изүчегә коллык итү генә.
