(Русчадан)
Исемдә: курка-курка төрле уйлар уйлаган чаклар,
Гафифанә вә мәгъсуманә көлгән, уйнаган чаклар;
Исемдә һәм эчемнән көткәнем якты бәхетләрне,
Теләп яшерен генә рәхәт, сәгадәтле вакытларны;
Исемдә, иң элекке саф мәхәббәт дәрте кузгалгач,
Илаһи бер тәләззездән беренче кәррә тамган яшь;
Яратканым, канымның көйгәне, хәсрәтлә янганым,
«Сөям!» дип әйткәнем, шунда кызарганым, оялганым.
Заман кичте, сулар акты, хәзер юк инде ул ялкын;
Кызу сүнде йөрәктә, мәңгелеккә инде ул салкын.
Тыныч калды йөрәк, шау-шу вә гаугадан тәмам тынды;
Моңаеп тибрәнә тик бер тәхаттырдан гына инде.
Гафифанә вә мәгъсуманә — саф һәм гөнаһсыз.
Тәләззез — ләззәтләнү.
Кәррә — тапкыр, кат.
Хәсрәтлә — хәсрәт белән.
Тәхаттыр — истәлек, хәтергә төшерү.
(Чыганак: Әсәрләр: 6 томда/Габдулла Тукай. – Академик басма. 2 т.:
шигъри әсәрләр (1909–1913)/ төз., текст., иск. һәм аңл. әзерл.
З.Р.Шәйхелисламов, Г.А.Хөснетдинова, Э.М.Галимҗанова, З.З.Рәмиев. –
Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 384 б.).
