Шагыйрьләр күп,
Халык барсының да
Телдә йөртәмени шигырен?
Бөеклекнең сере нәрсәдә соң,
Ни билгели шагыйрь гомерен?
Кемнәр белми:
Өч дистәсен Тукай
Тутырмыйча дөнья куйганын;
Күңеленә җыеп халык моңын,
Үпкәсенә — дөнья тузанын.
Әзмәверләр күтәралмас йөкне
Чирек үпкә белән күтәреп,
Алга барган Тукай, милләтләрне
Тәрәккыйгә табан этәреп.
Илаһи моң булып шагыйрь гомере
Яңгырап тора шушы көнгәчә.
Ак сакаллы картлар яшь Тукайга:
— Остазыбыз! — диеп эндәшә.
Бөеклекнең сере яшьтәмени?!
Сере нидә — сора халыктан:
Шагыйрьләре белән авырган ул,
Шигырьләрен укып савыккан!
